Przyroda

Park im. Karola Dittricha, założony w końcu XIX w. w stylu krajobrazowo-naturalistycznym, stanowił prywatną własność ówczesnego właściciela fabryki - Karola Dittricha. Charakteryzuje go łagodnie ukształtowana, swobodna rzeźba terenu z naturalistycznym układem wodnym dwóch strumieni, z dziewięcioma kamiennymi mostkami. Przez kanał przemysłowy, dzielący park na dwie części, zostały przerzucone dwa mostki. Kolejne dwa przechodzą nad rzeką Pisią. Park jest okazałą oprawą willi zbudowanej w latach 80-tych XIX wieku w stylu kostiumu francuskiego, o charakterystycznym mansardowym dachu z lukarnami. Obecnie w willi Dittricha mieści się Muzeum Mazowsza Zachodniego.

Głównym elementem parku jest okazały starodrzew z jedenastoma pomnikami przy­rody.

Uwagę przykuwają dwa potężne platany klonolistne (Platanus x hispanica), trzy okazałe olszyny (Alnus) nad kanałem, trzy wiązy szypułkowe (Ulmus laevis), grab (Carpinus) i dąb szypułkowy (Quercus rober). Najwyższym z pomników przyrody, mierzącym ok. 40 m jest potężny orzech czarny (Juglans nigra) o egzotycznych, strzępiastych liściach. Rośnie przy jednej z kładek nad kanałem. Sześć pomników przyrody ma obwody pni powyżej 2 m, pięć kolejnych przekroczyło 3 m.

W trakcie prac rewaloryzacyjnych wycięto suche i zagrażające drzewa. W ich miejsce zasadzono nowe. Dzięki klonom (Acer platanoides ‘Fassen’s Black’) pojawiło się purpurowe ulistnienie. Leszczyny tureckie (Corylus colurna), buki pospolite (Fagus syl­vatica) o ciekawym pokroju i charakterystycznej, gładkiej, jasno szarej korze oraz kwieciste jabłonie wprowadzą ciekawe urozmaicenie. Dosadzone zostaną także istniejące już gatunki – jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), grab pospolity (Carpinus betulus), dęby szypułkowe (Quercus robur), wierzby (Salix sepulcralis ‘Chrysocoma’), wiązy (Ulmus holandica ‘Wredeii’). Do ciekawostek dendrologicznych zaliczyć można miłorzęba japońskiego (Gingko biloba), tulipanowca amerykańskiego (Liliodendron tulipifera), jabłoń jagodową (Malus baccata). Pnie drzew, tak jak przed laty, oplecie bluszcz i winobluszcz.

Po usunięciu starych i mało wartościowych krzewów zostały posadzone purpurowolistne berberysy, bukszpan, irgi, trzmieliny pstrolistne, róże, tawuły, płożące jałowce, cisy oraz rododendrony.

Wykonane w parku prace rewaloryzacyjne miały na celu m.in. odtworzenie bogatego runa parkowego. Na rabatach pojawiło się 38 gatunków jak zawilce, krokusy, przebiśniegi, śnieżyce, pierwiosnki, poprzez całą gamę barwnych bylin kwitnących latem, takich jak: tawułki, dzwonki, fiołki, konwalie, bodziszki, liliowce, żurawki, funkie, kosaćce, języczki, firletki, floksy. Jesień jasnym różem przywitają zimowity.

Cieniste zakątki z kamiennymi kaskadami, porastają różowo kwitnące bergenie, pstrolistne hosty, fiołkowo kwitnący barwinek, runianki i różne gatunki paproci.

Nad stawem „żabie oczko” znalazła się roślinność nadwodna i bagienna – wielobarwne orliki, białe parzydło leśne, żółte kaczeńce, turzyce, wiązówki błotne, kosaćce, sit i błękitne niezapominajki.