Po zakończeniu działań wojennych w 1945 r. następuje wznowienie produkcji w Zakładach. W 1947 fabryka otrzymuje nazwę - Państwowe Zakłady Włókiennicze nr 1 w Żyrardowie. W wyniku następujących po sobie przekształceń i podziałów na bazie dotychczasowych zakładów zostają wyodrębnione Zakłady Przemysłu Bawełnianego, Zakłady Przemysłu Lniarskiego im. Rewolucji 1905 r. "Żyrardów", Zakłady Przemysłu Pończoszniczego "Stella", Zakłady Przemysłu Odzieżowego "Poldres" oraz Żyrardowskie Zakłady Tkanin Technicznych im. Kasprzaka. Ponadto w 1960 r. powstaje również Centralne Laboratorium Przemysłu Lniarskiego w Żyrardowie.

W tym czasie zatrudnienie w tradycyjnym dla Żyrardowa przemyśle lekkim przekracza 50% ogółu czynnych zawodowo mieszkańców. Co więcej w Żyrardowie powstają liczne klasy a później i szkoły o specjalistycznym profilu nauczania m.in.: Zasadnicza Szkoła Włókiennicza, a potem Zespół Szkół Włókienniczych.

O pierwszoplanowej roli Zakładów w mieście decydują też znajdujące się w ich posiadaniu żłobki, przedszkola, przyzakładowe przychodnie lekarskie, mieszkania pracownicze, a także organizowane wycieczki krajoznawcze i grzybobrania, na równi z finansowaniem działalności oświatowej i kulturalnej. Istnieje Zakładowy i Międzyzakładowy Dom Kultury oraz Biblioteka Zakładowa.

Żyrardowskie włókiennictwo zdobywa liczne wyróżnienia i nagrody. Zakłady, w tym głównie największe z nich Zakłady Przemysłu Lniarskiego eksportują swoje wyroby m.in. do Anglii, Francji, Grecji, Japonii, Kanady, Księstwa Monaco, RFN, Stanów Zjednoczonych, Szwecji, Wenezueli oraz Włoch, a także prowadzą liczne sklepy fabryczne na terenie całego kraju.

Ogólnie okres ten można określić jako czas pewnego "prosperity". Żyrardów staje się nie tylko krajowym ale i międzynarodowym ośrodkiem przemysłowym. Sytuacja ta ma ulec diametralnej zmianie z początkiem lat 90-tych XX w.