Początki żyrardowskiego cmentarza nierozerwalnie związane są z rozwojem Fabryki Wyrobów Lnianych i powstającej wokół niej osady fabrycznej. Na prośbę właścicieli fabryki, K.A. Dittricha i K. Hiellego władze archidiecezjalne w 1873r. z upoważnienia Dziekana Dekanatu Grodziskiego cmentarz został poświęcony. Początkowo administrowali nim właściciele fabryki. W 1894r. został przekazany władzom kościelnym, które zarządzają nim do dnia dzisiejszego. W 1991r. cmentarz w Żyrardowie został wpisany do rejestru zabytków.

XIX-wieczny Żyrardów to miejsce, w którym spotykali się ludzie różnych narodowości i wyznań religijnych. Łączyła ich praca w fabryce, a po śmierci wspólne miejsce spoczynku. Większą część cmentarza, zgodnie ze strukturą narodowościową mieszkańców miasta, przeznaczono dla katolików, mniejszą oddano ewangelikom i prawosławnym. Kwartały te nie zostały oddzielone od siebie w sposób trwały, tylko osobne bramy wskazują, iż leżą tu ludzie różnych wyznań.

Zainicjowana w 2007 roku, przez Stowarzyszenie „Fabryka Feniksa” akcja pod hasłem „Ratujmy naszą historię od zapomnienia”, organizowana przy współpracy z Prezydentem Miasta Żyrardowa, ma na celu stopniowe, konsekwentne odnawianie najstarszych i najcenniejszych nagrobków, będących częścią historii naszego miasta. W ramach akcji, odbyły się dwie kwesty, zorganizowane na terenie cmentarza w Dzień Wszystkich Świętych w 2007 i 2008r.

1 listopada żyrardowianie zbierali pieniądze na odnowienie XIX-wiecznego nagrobka, znajdującego się w części ewangelicko-augsburskiej cmentarza. Tym razem do kwestującej młodzieży ze Stowarzyszenia „Fabryka Feniksa” i Prezydenta Miasta, Andrzeja Wilka, dołączyły osoby, cieszące się społecznym autorytetem. Dzięki dużemu zaangażowaniu mieszkańców udało się zebrać prawie 9000 zł. Za tę kwotę możliwe było odrestaurowanie dwóch zabytkowych pomników. Prace renowacyjno-konserwatorskie wykonał artysta rzeźbiarz, Leszek Waszkiewicz, ten sam, który odrestaurował pomnik Marie Marcellin.

Dotychczasowe dwie akcje, zorganizowane pod hasłem „Ratujmy naszą historię od zapomnienia” pokazały, że żyrardowianie potrafią jednoczyć się wokół cennych inicjatyw i razem zrobić coś ważnego na rzecz miasta, jego dziedzictwa i przyszłych pokoleń.