,,Dwa światy” to wystawa prezentująca dokonania artystyczne dwóch rodowitych żyrardowian. Franciszek Bernard Buczny (rocznik 1949), absolwent Wydziału Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych i Wydziału Pedagogiki Artystycznej Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, oraz Jan Buczny (rocznik 1990) student Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Warszawskiej to ojciec i syn, których pasją stała się sztuka. Choć obu łączy zamiłowanie do sztuk graficznych, zwłaszcza do rysunku, to każdy z nich jawi się jako niezależna osobowość twórcza. Każdy znalazł własną drogę, bez tak często spotykanego w artystycznych rodzinach stylu ,,familiarnego”, sprowadzającego się do unifikacji i wzajemnych zapożyczeń poszczególnych członków klanu. Tu zaś mamy tytułowe ,,dwa światy”, które funkcjonują obok siebie. Franciszek Bernard Buczny zafascynowany jest głównie naturą. Natchnienie do swych prac czerpie z otaczającego go świata. Drzewa, liście, polne trawy, chwasty i kwiaty odwzorowuje misternym, a jednocześnie zwiewnym rysunkiem wykonanym piórkiem i stalówką. Prace te łączą w sobie pasję dociekliwego botanika z zachwytem artysty potrafiącego odkryć unikalne piękno, niezauważalne przez zwykłego człowieka. W jego interpretacji łopian czy mniszek lekarski stają się egzotycznymi roślinami rodem z puszczy amazońskiej. Dopiero po chwili widz orientuje się, że te monumentalne i dumne rośliny o oryginalnych kształtach to zwykłe chwasty rosnące tuż pod naszymi stopami. Na wystawie zostaną zaprezentowane rysunki z ,,Zielników”, które artysta wydał w latach 90. XX wieku w tekach graficznych. Niewątpliwą atrakcją wystawy są też ilustracje do książki Pawła Hulki-Laskowskiego ,,Mój Żyrardów” wydanej w  1981 roku.

 
   Jan Buczny inspiracji szuka w mieście. Nie ogranicza się do ,,sztywnego” rysunku architektonicznego. Architektura jest tylko pretekstem do jego wizyjnych prac. Jej elementy  piętrzą się kaskadowo, przybierając fantastyczne, niczym monumentalne, teatralne dekoracje zyskują nowe znaczenie. Rysowane w sposób zdecydowany fantazje architektoniczne kojarzą się z cyklem ,,Carceri” Giambattisy Piranesiego. Jan Buczny w swych pracach jest ,,panoramiczny”, ogarniający ogromne miejskie przestrzenie. Jego wzrok biegnie ku niebu, dokąd pną się budowle zrodzone w jego wyobraźni. Tylko gdzieś w dole pozostaje ojciec szukający pod stopami kolejnej niepozornej rośliny, którą uwieczni w swoim zielniku.

Zbigniew Kołaczek
kurator artystyczny Galerii ,,Resursa”