Dwutlenek węgla jest produktem całkowicie spalonego węgla lub drewna. To bezbarwny, bezwonny i niepalny gaz. Jeżeli z komina wydobywa się gęsty dym nie jest to wina taniego paliwa lub starego kotła, ale sygnał że proces spalania nie przebiega poprawnie.

Węgiel kamienny w około 30% składa się z substancji lotnych, a w pozostałej części z substancji stałych. W drewnie udział części lotnych jest większy i sięga nawet 70%. W temperaturze 200-300 stopni C w paliwie zachodzi proces odgazowania – to znaczy, że uwolnione zostają części lotne. Substancje lotne palą się dopiero w temperaturze 400-500 stopni C. Jeżeli w palenisku nie ma takiej temperatury lub brak jest dostatecznej ilości powietrza substancje lotne uchodzą przez komin, a razem z nimi nasze ciężko zarobione pieniądze.

Dym jest zawiesiną niedopalonego paliwa, a jego walory smakowe i zapachowe znają wszyscy. Co zatem zrobić aby nie zatruwać siebie i swojej rodziny, a przede wszystkim nie wyrzucać pieniędzy przez komin?

Jest na to kilka sposobów.

W przypadku rozpalania kotła zasypowego najpierw wsypujemy na ruszt węgiel, a następnie rozpalamy go od góry. Taki sposób rozpalenia powoduje, że żar wędruje ku dołowi ze stałą prędkością, a z podgrzanej partii opału znajdującej się na dole pieca uchodzące części lotne przechodzą przez strefę żaru i tu następuje ich spalenie.

Podobna technika spalania ma miejsce w kotłach z podajnikiem gdzie świeża porcja paliwa podawana jest od spodu. Gdy w kotle pozostała już niewielka ilość żaru i zachodzi konieczność dołożenia kolejnej porcji paliwa należy żar przesunąć na tył kotła, a na wolny ruszt dołożyć świeżą porcję tak aby bokiem stykała się z żarem. Bezwzględnie nie należy zasypywać żaru świeżą porcją paliwa, gdyż w pierwszej kolejności nastąpi ochłodzenie strefy spalania, a w drugiej kolejności po ogrzaniu partii paliwa substancje lotne ujdą bezpośrednio do komina.

Kolejnym ważnym aspektem jest odpowiednia ilość powietrza. Według czysto stechiometrycznych obliczeń do spalenia całkowitego jednej tony czystego pierwiastka węgla potrzeba w przybliżeniu 13 ton powietrza (ok. 10 600 m³). Praktyka pokazuje, że ten stosunek powinien być półtora do dwóch razy większy w zależności od konstrukcji kotła.

Niestety w kotłach domowych lądują również odpady komunalne. Ich spalanie powoduje wydzielenie dużej ilości szkodliwych substancji, które powodują choroby układu oddechowego: zapalanie gardła, astmę oskrzelową, przewlekłe zapalenie płuc, niewydolność płuc oraz zaburzenia centralnego układu nerwowego: bóle głowy, bezsenność. Dodatkowo w dalszej perspektywie nowotwory, choroby serca i osłabienie płodności.

W związku z nadejściem kolejnego sezonu grzewczego apelujemy do Państwa aby w naszych kotłach spalał się tylko węgiel i drewno w sposób czysty. Nawet tańszy opał może się spalać nie powodując uciążliwości przy zastosowaniu powyższych rad.

Dane pomiarowe 

Normy dla pyłów drobnych w Polsce