Żyrardów uczcił 35. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego. Obchody rozpoczęła msza święta, odprawiona przez ks. Janusza Włodarczyka w intencji ofiar stanu wojennego w Kościele św. Karola Boromeusza. W uroczystości wzięli udział Prezydent Wojciech Jasiński wraz z zastępcami, Starosta Wojciech Szustakiewicz, Stanisław Niewiadomski, Mieczysław Gabrylewicz, Przewodniczący Rady Miasta Marcin Rosiński, radni, przedstawiciele stowarzyszeń, mieszkańcy oraz byli o obecni członkowie „Solidarności”.

Prezydent Wojciech Jasiński podczas uroczystego nabożeństwa wyraził wdzięczność bohaterom tamtych dni za ich trud, walkę i poświęcenie. Dziękując zebranym za obecność w ten szczególny dzień, podkreślił jak ważna jest pamięć i przekazywanie historii naszego kraju następnym pokoleniom.

Pod pomnikiem „Droga Polski ku Wolnym Narodom” przewodniczący Oddziału Miejskiego ZSZZ „Solidarność” Bogdan Zieliński wygłosił przemówienie nawiązujące do czasów wprowadzenia stanu wojennego, pokazując ówczesną historię Żyrardowa oraz ludzi walczących o wolność i demokrację.

Na zakończenie uroczystości delegacje samorządowe, związkowe oraz przedstawiciele stowarzyszeń złożyli kwiaty w hołdzie bojownikom o wolną Polskę sprzed 35 lat.

***

Dnia 13 grudnia 2016 roku minęła 35. rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce. Tego dnia generał Wojciech Jaruzelski, łamiąc obowiązujący w PRL konstytucyjny porządek prawny, zrealizował złożoną władzom partyjno-rządowym ZSRR, wiosną 1981 roku, obietnicę i zobowiązanie spacyfikowania zrodzonego w Polsce 10-milionowego ruchu „Solidarność”.

Oficjalnym powodem stanu wojennego była pogarszająca się sytuacja gospodarcza kraju, której przejawami były m.in. brak zaopatrzenia w sklepach, reglamentacja żywności i towarów oraz zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego w kraju wobec zbliżającej się zimy.

Rzeczywistymi powodami były jednak obawy reżimu komunistycznego przed utratą władzy, związane z utratą kontroli nad niezależnym ruchem związkowym, w szczególności Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, oraz walki różnych stronnictw w PZPR nie mogących dojść do porozumienia w kwestii formy i zakresu reform ustroju polityczno-gospodarczego PRL.