Ryszard Tkacz - urodził się 26 marca 1929 r. w Żyrardowie. W latach 1952–1991 pracował w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Żyrardowie jako nauczyciel wychowania fizycznego, a także jako trener w KS „Żyrardowianka” (w latach 1952–1958) oraz w MKS „Len” Żyrardów (dziewcząt w latach 1958–1991, zaś chłopców w latach 1958–1968), którego był współzałożycielem. Przed podjęciem pracy zawodowej, w latach 1946–1954, był zawodnikiem KS „Żyrardowianka” w sekcji piłki siatkowej i koszykowej. Zmarł 12 sierpnia 2015 r.

W ciągu ponad 40 lat aktywności trenerskiej jego wychowankowie osiągnęli wiele sukcesów na arenie krajowej, zdobywając tytuły Mistrza Polski  w I Spartakiadzie Szkół Średnich Ministerstwa Oświaty (1953), tytuł Mistrza Polski Młodzików dla MKS „Len” Żyrardów (1961), Mistrzostwa Polski Juniorów dla LO Żyrardów (1964), Mistrza Polski SZS Juniorów dla MKS „Len” Żyrardów (1964), Mistrza Polski Młodziczek dla MKS „Len” Żyrardów (1967) i wiele innych.

Odznaczony wieloma orderami i wyróżnieniami, m.in. Srebrną Odznaką Polskiego Związku Piłki Siatkowej (1962), Honorową Odznaką ZG SZS „Za Zasługi w Sporcie Szkolnym” (1963), Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Piłki Siatkowej (1964), Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), Odznaką „100 lat Sportu Polskiego” (1967), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1973), Złotym Krzyżem Zasługi (1975), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1978) czy Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983).

Wniosek o nadanie Ryszardowi Tkaczowi tytułu Honorowy Obywatel Miasta Żyrardowa złożyła grupa byłych siatkarek MKS „Len”.

Edward Dębiński, ps. „Sęp” – urodzony 11 kwietnia 1925 r. w Żyrardowie jako syn Józefa i Rozalii. W 1939 r. ukończył szkołę powszechną im. Stanisława Staszica w Żyrardowie. Walkę z okupantem rozpoczął już we wrześniu 1939 r. Był współorganizatorem jednej z pierwszych niepodległościowych organizacji konspiracyjnych w Żyrardowie – utworzonej 17 września 1939 r. młodzieżowej organizacji „Mściciel”.

W styczniu 1945 r. awansował na stopień podporucznika i otrzymał rozkaz pozostania w konspiracji. Działał w organizacji „NIE” („Niepodległość”), a następnie w powołanej na jej miejsce Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj oraz w zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość” (WiN). Po wojnie rozpoczął naukę w Miejskim Gimnazjum Elektrycznym, ale 22 stycznia 1946 r. został aresztowany i – wyrokiem Rejonowego Sądu Wojskowego w Warszawie z dnia 14 lutego 1947 r. – skazany na rok więzienia. Dzień później, 15 lutego, został zwolniony, gdyż zaliczono mu dotychczasowy pobyt w areszcie na poczet kary.

W 1956 r. podjął pracę jako nauczyciel w Zespole Szkół Zawodowych w Żyrardowie, gdzie nauczał aż do emerytury. W 1968 r. wstąpił do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Żyrardowie, w którym zorganizował AK-owców, aby w 1983 r. przejęli władzę w tej organizacji i w 1988 r. weszli w skład Środowiska AK Obwodu „Bażant”. W 1990 r. był organizatorem Środowiska Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej „Żaba” w Żyrardowie i po pewnym czasie został jego przewodniczącym. Funkcję tę pełnił do śmierci 8 kwietnia 2017 r.

Edward Dębiński był niezwykle czynnym działaczem społecznym, zainicjował m.in. nazwanie wielu ulic w Żyrardowie nazwiskami bohaterskich żołnierzy AK czy budowę pomnika Armii Krajowej. Środowisko ŚZŻAK „Żaba”, któremu przewodniczył, wnioskowało do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wpisanie do Rejestru Zabytków Willi „Wanda”, tj. siedziby hitlerowskiej policji ochronnej „Schupo”, będącej w latach okupacji miejscem kaźni mieszkańców Żyrardowa.

Wniosek o nadanie Edwardowi Dębińskiemu tytułu Honorowy Obywatel Miasta Żyrardowa złożyła grupa kombatantów i osób związanych ze środowiskiem ŚZŻAK „Żaba”.